The wards (wodi)

'The wards' (= de afdelingen in het Engels) zijn de afdelingen waar de mensen liggen die opgenomen zijn en/of voor behandeling komen voor bijvoorbeeld een hydrocefalus (waterhoofd). Het is eigenlijk onbeschrijfelijk wat hier te zien is maar ik ga mijn best doen om het toch te doen. Per aandoening of bepaalde groep zijn er 3 kamers naast elkaar (zonder een echte muur ertussen..), er zijn uiteraard meer dan 3 kamers en meer verdiepingen maar ik zal de aandoeningen en verschijnselen die ik gezien heb vertellen. Per kamer liggen er minimaal 10 mensen in bed, mannen en vrouwen zijn gescheiden, de ramen staan wagenwijd open, er vliegen rustig vliegjes rond en iedereen vindt het wel best lijkt het. Kortom het is allemaal wel prima zo! Je denkt dat de vliegjes geen kwaad kunnen maar dan heb je het mis! Op sommige afdelingen liggen dus mensen die postoperatief zijn en dus aan het herstellen zijn van een operatie. Deze operaties gaan gepaard met veel snij en hakwerk dus zijn de wonden vaak enorm. Deze wonden worden uiteraard verzorgd op de wards, hierbij zijn vliegjes niet bevorderlijk. De wondverzorging gaat redelijk pole pole, wat water eroverheen en ontsmetten en hop, lekker verbandje eromheen en door naar de volgende (op de foto hiernaast zie je vliegjes zitten als je goed kijkt). Het doorlekken van wonden is hier volkomen normaal en als je geen ontsteking overhoudt hoor je er eigenlijk niet bij. Kortom, qua hygiëne is het allemaal wat minder. Bij deze patiënten hebben wij vaak de taak om de gewrichten te mobiliseren en bewegelijk te houden. Ook transfers zoals draaien in bed, gaan zitten op de rand van het bed, het opstaan uit bed en zelfs de eerste stapjes instrueren wij. Bij een zwelling instrueren wij om ze te laten bewegen op de locatie waar er zwelling zit zodat deze door middel van de spierpomp afgevoerd kan worden.

Ook zijn we op de kinderafdeling geweest. De kinderen die hier liggen, hebben vaak een hydrocefalus (waterhoofd). Het zijn echt enorm veel kinderen die dit hebben, de reden is vaak dat er hersenvliesontstekingen ontstaan en slecht behandeld worden, hersenbloedingen ontstaan door een te laag geboortegewicht of er een bevalling wordt gedaan met slechte hygiënische omstandigheden (wat hier misschien wel het meest voorkomende is). Een waterhoofd ontstaat doordat het hersenvocht niet goed afgevoerd kan worden en daardoor ophoopt in de hersenholtes. De hoofden zijn enorm (helaas was het niet toegestaan om een foto te nemen van deze kinderen maar als je toch nieuwsgierig bent zou ik zeker aanraden om te gaan Googlen!). Deze hoofden kunnen zo groot worden omdat het schedeltje van deze kinderen nog niet volgroeit is dus kan het eigenlijk nog uitzetten waardoor het dus zo groot kan worden.

Om het hoofd weer kleiner te maken wordt er een ‘drain’ geplaatst in de hersenholtes en moet ervoor zorgen dat deze het overtollige water afvoert. Uiteraard wilt dit nog wel eens mis gaan en groeit het hoofdje weer als het niet werkt, dan worden deze kinderen gewoon weer geopereerd net zolang tot het goed gaat eigenlijk. Symptomen die kunnen optreden bij een waterhoofd zijn natuurlijk neurologisch maar hierbij moet je denken aan spastische spieren, uitval van spieren, blind worden en nog veel meer wat met de hersenen te maken heeft.  Kortom, het is wel heel indrukwekkend om te zien!

Ook zijn er vaak mensen die botten breken hier. Dit geldt voor iedereen, jong, oud, dik, dun, sterk en slap maakt niet uit, iedereen breekt hier wel iets. Vaak hebben ze wel de neiging om gewoon te opereren, er een pin in te raggen en de hele benden vervolgens lelijk dicht te naaien maar dat gaat niet bij iedereen. In sommige gevallen wordt er gegipst (dit is wel een uitzondering), of wordt er gebruik gemaakt van skin traction. Dit is eigenlijk een gewicht wat bijvoorbeeld aan een gebroken been gehangen wordt om zo de botten weer recht tegenover elkaar te krijgen en ze weer recht aan elkaar te laten groeien, overigens hebben ze niet altijd voldoende gewichten dus hangen ze er waterflessen aan of andere dingen die wat gewicht hebben. Ook wordt er gebruik gemaakt van skeleton traction wat inhoudt dat er een soort pinnen in het gebroken bot gezet worden waar je de gewichten aan kunt hangen. Het principe is uiteindelijk hetzelfde. Al deze technieken worden ook toegepast op kleine kinderen en oude mensen.

Kortom, hier is echt waanzinnig veel te zien en val je van de ene verbazing in de andere. Hier vindt iedereen het allemaal eigenlijk wel prima want ze worden geholpen en dat is vaak al een hele opgave blijkbaar. Het is wel prachtig om te zien dat ze hun best doen want we moeten er wel rekening mee houden dat ze lang niet over allerlei spullen bezitten die we wel in Nederland wel hebben. Ze blijven eigenlijk allemaal lachen en hoop houden terwijl het soms redelijk hopeloos oogt. Ik heb veel respect voor de mensen die er werken en natuurlijk ook voor de patiënten!