Kusafiri kwa Mafia Island (reis naar Mafia Island)

We hadden een Uber besteld richting het vliegveld en waren klaar om te vertrekken. Rond 12 uur werden we opgehaald en moesten nog even stoppen bij de pinautomaat om geld te pinnen waarbij Brooke nog bijna haar telefoon kwijt was omdat ze deze had laten liggen bij de pinautomaat. Gelukkig kwamen we er snel achter en lag hij er nog tot grote verbazing.

Op de weg richting het vliegveld stond er uiteraard een enorme file waarvoor ze ons al gewaarschuwd hadden, we hadden hier dus rekening mee gehouden dus was er niks aan de hand. Als we het hier over files hebben, dan kan het ook rustig een uur stil staan voordat je weer 10 meter mag rijden en ten slotte weer stil mag staan.

Eenmaal aangekomen bij het vliegveld (Julius Nyerere International Airport in Dar es Salaam) ging alles eigenlijk behoorlijk snel. Het is een klein vliegveldje waar niet alleen kleine vliegtuigjes maar ook grote vliegtuigen vertrekken en landen. De douane, dat is hier allemaal niet nodig op dit vliegveld, even door een detectiepoortje en we konden zo doorlopen. Ook hebben we onze paspoorten niet hoeven laten zien, ze geloofde het allemaal wel.

Na een halfuurtje wachten mochten we naar ons propellervliegtuigje lopen waar +/- 10 passagier en twee piloten inpassen.

De reis duurt ongeveer 45 minuten en je vliegt uiteraard over zee. Het is wel heel bijzonder om een deel van Dar es Salaam vanaf boven te zien, dan zie je pas hoe enorm die sloppenwijken zijn!

Nadat we geland waren hadden we er eigenlijk op gerekend dat we weer een stempel moesten halen voor in het paspoort of iets dergelijks maar dit was helemaal niet nodig gelukkig want op Zanzibar gaf dit een hoop gedoe. We zijn naar de eerste beste tuc tuc gelopen en hebben doorgegeven waar we naartoe wilde.

Tijdens deze tuc tuc rit kom je er al achter wat voor een prachtig eiland Mafia Island is. Alles is groen net zoals Zanzibar, het is wel een stuk rustiger en de wegen zijn abnormaal goed. De weg is dan weliswaar prachtig maar er rijden nauwelijks mensen overheen, dus het is toch een beetje de vraag of die mooie weg wel helemaal nodig is op een eiland als dit.

De tuc tuc rit duurde ongeveer 45 minuten en eenmaal aangekomen bij de lodge waar we zouden verblijven werden we warm ontvangen door de eigenaar. We verbleven in de Meremeta Lodge, een prachtige lodge wat een beetje een strandachtige sfeer heeft. De paden overal naartoe zijn van strand zand en de ontbijtruimte heeft ook een zandvloer. Alles is netjes en schoon en goed geregeld, de mensen zijn onwijs vriendelijk en geduldig.

We hadden ons snel omgekleed want de eigenaar heeft ook een eigen strand op het eiland waar hij ons naartoe heeft gebracht en waar we konden zwemmen wat we natuurlijk wel prettig vonden aangezien het daar +/- 35 graden was.

Nadat we genoeg hadden gezwommen zijn we terug gelopen naar de lodge om ons klaar te maken voor het avondeten.

Na nog even rustig een Kilimanjaro te hebben gedronken onder de veranda bij onze kamer, zijn we gaan slapen want de volgende dag zouden we gaan zwemmen met Whalesharks.

Midden in de nacht hoorde we ineens een oorverdovend geluid en werden er allemaal wakker van. Sem, Brooke en ik wisten niet wat het was maar het hield op een gegeven moment op. De volgende ochtend hebben we bij de eigenaar nagevraagd wat het zou kunnen zijn en hij zei meteen dat het een Bush Baby is en dat deze dieren een enorm kabaal kunnen maken.

Overigens zal ik de vragen die gesteld zijn naar aanleiding van de vorige blog beantwoorden in een volgende blog die over de ziekenhuis activiteiten zullen gaan.